Bram's mantelzorgwoning ontzorgt de hele familie...

Mantelzorgen. Het is een zware taak, maar Marja Meijn (56) uit Houten doet het met liefde. 5 jaar geleden liet ze een mantelzorgwoning op het erf plaatsen voor zoon Bram, die een lichtverstandelijke beperking heeft. Echte vooruitdenkers in die tijd. Lees mee hoe de familie dit aanpakte en vooral hoe goed dit uitpakte... 

Vertel, wie ben je en wie is jouw zoon Bram?

Marja vertelt: “Ik ben mantelzorger voor mijn 25-jarige zoon Bram. Hij heeft een licht-verstandelijke beperking en een lastige vorm van autisme (MCDD). Dan heb je een hoge psychose-gevoeligheid. Bram heeft op dit moment de juiste medicatie en passende intensieve hulp en daarom gaat het gelukkig heel erg goed.”

Wat was de aanleiding van het bouwen van de mantelzorgwoning op jullie erf?

“Bram is op zijn 15e het huis uitgegaan. Hij woonde tot zijn 18e verjaardag op een behandelboerderij. Daarna is hij verhuisd naar een zorgboerderij. Helaas ging dat al heel snel fout. De zorg daar was van een ander niveau. Er werkten veel mensen die gewoon niet de opleiding en ervaring hadden om op de juiste manier voor Bram te zorgen. Hij heeft veel begeleiding nodig en dat ging op de zorgboerderij niet.”

En toen kwamen jullie op het idee van een mantelzorgwoning...

“Nadat Bram letterlijk vastgelopen was, zijn we gaan onderzoek wat voor andere mogelijkheden er waren. We hebben een groot erf en vertelde oma altijd dat we voor later een plekje hadden. Maar toen het niet goed ging met onze zoon op de zorgboerderij dachten we: het hoeft niet alleen voor oma goed te zijn. Ook voor onze zoon kan het een uitkomst zijn.”

Welke stappen hebben jullie ondernomen?

“We hebben eerst gekeken of we de schuur konden ombouwen, maar toen zei de aannemer dat nieuwbouw goedkoper zou zijn. De oplossing? Een kant-en-klare mantelzorgwoning van 54m2. Prachtig! We hebben hem besteld en de woning is vervolgens geplaatst in onze achtertuin. Er komt dan een hele grote vrachtauto met een hijskraan. Die hijst de woning zo je tuin in. Het meeste werk is eigenlijk de riolering en het elektra aanleggen. Alles zit al in de woning als hij aankomt: de keuken, badkamer en zelfs een inbouwkast. We hoefden alleen nog Bram zijn meubeltjes erin te zetten.”

Dat klinkt heel gemakkelijk?

“Ja, maar... er moet natuurlijk wel meer gebeuren. Vooral vooraf aan het plaatsen. Een mantelzorgwoning is in principe vergunningsvrij, maar we wilden dat toch even checken bij de gemeente. Bij onze gemeente was dat niet zo makkelijk. Zij wilden geen mantelzorgwoningen binnen de rondweg. Na in gesprek te zijn gegaan, bleek dat wij nog een flink deel van het tuinoppervlak mochten bebouwen. Officieel is het huis op ons erf dus geen mantelzorgwoning, maar gewoon een extra woning op ons erf met een eigen adres. 

Ook is het handig om de bebouwing goed met je buren af te stemmen. Onze buren waren bang dat ze geen zonlicht meer zouden hebben en minder privacy. Ik wilde absoluut geen gedoe met de buren. Uiteindelijk hebben we een aantal ramen laten vervallen en de hele unit 1 meter extra uit de erfgrens geplaatst dan wettelijk verplicht.” 

Hoe verliep het verzekeren van de extra woning op het erf?

“5 jaar geleden was dat best nog wel ingewikkeld. De mantelzorgwoning staat in de fabriek op wielen. Hierdoor was het vrijwel niet mogelijk om deze te verzekeren. De wielen worden na plaatsing eraf gehaald, maar de meeste verzekeraars zagen het dan als stacaravan. Er waren nog weinig verzekeraars die hier iets voor hadden bedacht, dus dat was een behoorlijke zoektocht. Maar intussen zijn er natuurlijk zoveel mantelzorgwoningen bijgekomen en andere woonvormen dat daar wel betere oplossingen voor zijn.  Uiteindelijk moet je de woning toch 'gewoon' verzekeren.”

Heeft Bram de juiste keuze gemaakt?

“Bram vindt het fantastisch. Het geeft hem veel meer rust. Toen hij op de zorgboerderij woonde, was ik altijd van afstand aan het aansturen. Meerdere keren per dag belde hij naar huis en dan belde ik de leiding weer. Nu woont hij dichtbij, heeft hij de beste begeleiders die hij kan wensen en is het veel makkelijker voor Bram en mij om af te stemmen. Psychisch gezien is het voor Bram een enorme meerwaarde.  Ik denk dat hij nog wel bijna elke dag zegt: ‘Wat fijn hè mam, dat dit kan.’ Dus dat is de mooiste beloning die je kunt krijgen.”